emptor

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈeːmptor/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ēmp·tor — morphologica: emp-tor

Formae aliae

• ēmtor

Notatio

← Latine: emō (emere)

Nomen substantivum

ēmpt|or, -ōris masc.

1. Qui emet

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	ēmptor	ēmptōrēs	I
gen.	ēmptōris	ēmptōrum	II
dat.	ēmptōrī	ēmptōribus	III
acc.	ēmptōrem	ēmptōrēs	IV
abl.	ēmptōre	ēmptōribus	VI
voc.	ēmptor	ēmptōrēs	V

Dictiones collatae

• ēmptrīx fem.

Translationes

Qui emet

• Anglice: buyer (en), purchaser (en)
• Batave: koper (nl) m, klant (nl) m

• Germanice: Käufer (de) m