emite (ro)

E Victionario

Appellatio[+/-]

API: /eˈmite/
Syllabificatio phonetica: e·mi·te — morphologica: emit-e

Notatio[+/-]

Latine: emittō (emittere)

Verbum transitivum[+/-]

emit|e, ⁓, -ă, emis, emițând

  1. Emittere.

Coniugatio[+/-]

Verbum finitum

Modus Vox activa
VT623 Tempus praesens imperfectum
 
perfectum
 
plusquam
perfectum
Persona indicativ. coniunct. imperat.
I. sing. emit emit   emiteam emisei emisesem
II. sing. emiți emiți emite! emiteai emiseși emiseseși
III. sing. emite emită   emitea emise emisese
I. plur. emitem emitem   emiteam emiserăm emiseserăm
II. plur. emiteți emiteți emiteți! emiteați emiserăți emiseserăți
III. plur. emit emită   emiteau emiseră emiseseră

Verbum infinitum[+/-]

Modus infinitivus participium gerundium
 
supinum
 
praesens substant. praesens perfectum
a emite emitere emițând emis emițând de emis

Dictiones derivatae[+/-]