Discretiva
|
elaboravi dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| ēlabōrāvī
|
prima singularis
|
perfectum
|
activa
|
indicativus
|
ēlabōrō (ēlabōrāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rā·vī — morphologica: e-laborav-i
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| elaboravi
|
secunda singularis
|
imperfectum
|
activa
|
indicativus
|
elaborare
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-] | API: /elaboˈravi/ |
- Syllabificatio phonetica: e·la·bo·ra·vi — morphologica: e-labor-avi
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (67 a.C.n. / 687 a.u.)
- De fratre confido ita esse, ut semper volui et elaboravi. Multa signa sunt eius rei, non minimum, quod soror praegnans est. De comitiis meis et tibi me permisisse memini, et ego iam pridem hoc communibus amicis, qui te exspectant, praedico, te non modo non arcessi a me, sed prohiberi, quod intellegam multo magis interesse tua te agere, quod agendum est hoc tempore, quam mea te adesse comitiis. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes
