Jump to content

elaborant

E Victionario

Discretiva

elaborant dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ēlabōrant tertia pluralis praesens activa indicativus ēlabōrō (ēlabōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /eːlaˈboːrant/(classice)
Syllabificatio phonetica: ē·la·bō·rant — morphologica: e-labor-ant

Loci

[+/-]
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. VI.  (ca. 523-525 p.C.n.)

  • Hunc, uti diximus, diverso tramite mortales omnes conantur adipisci. Est enim mentibus hominum veri boni naturaliter inserta cupiditas, sed ad falsa devius error abducit. Quorum quidem alii summum bonum esse nihilo indigere credentes, ut divitiis affluant, elaborant; alii vero bonum, quod sit dignissimum veneratione, iudicantes adeptis honoribus reverendi civibus suis esse nituntur. —Consolatio philosophiae Boetii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - Consolatio philosophiae libri quinque. Ed. Ernst Gegenschatz/Olof Gigon, Monaci/Turici 1947. (Bibliotheca Augustana):  Liber tertius.  Sectio 2.p.  [5] — elaborant
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: elaborant.