duplati

E Victionario

Discretiva

duplati dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
duplātī casus genitivus singularis · genus masculinum participii duplātus
duplātī casus genitivus singularis · genus neutrum participii duplātus
duplātī casus nominativus pluralis · genus masculinum participii duplātus
duplātī casus vocativus pluralis · genus masculinum participii duplātus

Appellatio[+/-]

API: /duˈplaːtiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·plā·tī — morphologica: duplat-i

Loci[+/-]

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Utque vides quanta internum est ampledine planum
Arcus duplati, tanta Charis alma, Diana,
Bacchus, Apollo, velut quatuor stellisque propinqui,
Quae fiunt centrum externos duplantibus arcus. —De monade numero et figura Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De monade numero et figura (Universitas Turicensis): Cap. V. [Tetradis figura. Aether] — duplati
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: duplati.