duplantibus

Discretiva

duplantibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
duplantibus	casus dativus pluralis	participii duplāns
duplantibus	casus ablativus pluralis	participii duplāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /duˈplantibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: du·plan·ti·bus — morphologica: dupl-ant-ibus

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Utque vides quanta internum est ampledine planum

Arcus duplati, tanta Charis alma, Diana,

Bacchus, Apollo, velut quatuor stellisque propinqui,

Quae fiunt centrum externos duplantibus arcus. —De monade numero et figura Iordani Bruni