dubitande

E Victionario

Discretiva

dubitande dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
dubitande casus vocativus singularis · genus masculinum gerundivi dubitandus

Appellatio[+/-]

API: /du.biˈtan.de/(classice)
Syllabificatio phonetica: du·bi·tan·de — morphologica: dubit-and-e

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso
-42...+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (12-16 p.C.n.)

  • Accipe conloquium gelido Nasonis ab Histro,
Attice iudicio non dubitande meo.
Ecquid adhuc remanes memor infelicis amici
deserit an partis languida cura suas?
Non ita di mihi sint tristes ut credere possim
fasque putem iam te non meminisse mei.
Ante oculos nostros posita est tua semper imago
et videor vultus mente videre tuos. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, IV: Attico, versus 2 — dubitande
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dubitande.