Jump to content

domate

E Victionario

Discretiva

domate dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

domāte

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
domāte secunda pluralis praesens activa imperativus domō (domāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doˈmaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·mā·te — morphologica: dom-ate

domate

[+/-]
Proprietates grammaticales1
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
domate secunda pluralis praesens activa indicativus domare
domate secunda pluralis praesens activa imperativus domare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doˈmate/
Syllabificatio phonetica: do·ma·te — morphologica: dom-ate
Proprietates grammaticales2
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
domate forma pluralis · genus femininum adiectivi domato
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /doˈmate/
Syllabificatio phonetica: do·ma·te — morphologica: domat-e

Loci

[+/-]
Marcus Valerius Martialis 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Vos nunc omnia parva qui putatis,
Centeno gelidum ligone Tibur
Vel Praeneste domate pendulamque
Uni dedite Setiam colono,
Dum me iudice praeferantur istis
Iuli iugera pauca Martialis. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. LXIV, versus 33 — domate
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: domate.