dividunto

E Victionario

Discretiva

dividunto dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīviduntō tertia pluralis futurum activa imperativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio[+/-]

API: /diːwiˈduntoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dun·tō — morphologica: di-vid-unto

Usus[+/-]

Latinitas postclassica

saec. II. - saec. III.

¶ Sifus usurpatum est pro tubis ipsis id quod Graece dicitur. σίφων. In lege Rivalicia sic est, quae lata fuit rogante Populum. Ser. Sulpicio Ser. F. Rufo: Montani, paganive, siphonibus aquam dividunto; donec eam inter se diviserint, Praetoris iudicatio esto. —Fragmentum de significatione verborum Sexti Pompei Festi.