dividimur

E Victionario

Discretiva

dividimur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidimur prima pluralis praesens passiva indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio[+/-]

API: /diːˈwidimur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·di·mur — morphologica: di-vid-imur

Loci[+/-]

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Nec reor hinc istuc nostris iter esse libellis
quo Boreas penna deficiente venit.
Dividimur caelo quaeque est procul urbe Quirini
aspicit hirsutos comminus ursa Getas. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 5, versus 73 — dividimur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividimur.