divideretis

E Victionario

Discretiva

divideretis dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīviderētis secunda pluralis imperfectum activa coniunctivus dīvidō (dīvidere)

Appellatio[+/-]

API: /diːwideˈreːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·de·rē·tis — morphologica: di-vid-eretis

Loci[+/-]

Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica[+/-]

saec. IV.

  • Divideretis inter vos cibum, si afferrem ventribus, nec totus perveniret ad singulos; sed quanto plures estis, tanto in plura frutra quod ponerem divideretis, et tanto minus quisque acciperet, quanto maior esset accipientium multitudo. —Sermones de tempore Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Sermones de tempore (Universitas Turicensis). Sermo CCXXXVII. Caput IV, p. 4 — divideretis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: divideretis.