dividemini

E Victionario

Discretiva

dividemini dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidēminī secunda pluralis futurum passiva indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /diːwiˈdeːminiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dē·mi·nī — morphologica: di-vid-emini

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. IX. (anno 866)

  • relinquite malum, convertimini ad nos et corrigemini: et liberati a malo, a nobis nullatenus dividemini, quoniam nos non in Photium ideo sententiam tulimus quia homo est, quia Photius dicitur, sed quia est persona praevaricatrix, et quia viventis antistitis, et ea nulla ex parte legitime carentis, usurpavit Ecclesiam. —Epistolae et decreta Nicolai I, Papae (c.800-867). XCVIII. Ad Michaelem Imperatorem.