Discretiva
|
dividamur dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| dīvidāmur
|
prima pluralis
|
praesens
|
passiva
|
coniunctivus
|
dīvidō (dīvidere)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: dī·vi·dā·mur — morphologica: di-vid-amur
saec. XXI. (Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Genesis. Caput 11, [4].)
- Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem. Cumque proficiscerentur de oriente, invenerunt campum in terra Sennaar, et habitaverunt in eo. Dixitque alter ad proximum suum:
- Venite, faciamus lateres, et coquamus eos igni.
- Habueruntque lateres pro saxis, et bitumen pro caemento: et dixerunt:
- Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cuius culmen pertingat ad caelum: et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras.
