dirueremus

E Victionario

Discretiva

dirueremus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīruerēmus prima pluralis imperfectum activa coniunctivus dīruō (dīruere)

Appellatio[+/-]

API: /diːru.eˈreːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·e·rē·mus — morphologica: di-ru-eremus

Usus[+/-]

Latinitas humanistica

saec. XVI.

  • Quorum nullus victor neque vindex sui, quin ob culpas suas eos dirueremus, esse potuit. Eorum enim quosdam vento dispersimus, quosdam vox dissipavit, hos tellus absorbuit, illos aqua summersit. Deus tamen nemini malum fecit, sed ipsi sibi nocuerunt. —Alcoran latine Theodori Bibliandri (1504-1564). Lex Saracenorum, quam Alcoran vocant. Azoara XXXIX.