diruendum
Discretiva
|
diruendum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dīruendum | —
|
—
|
activa | gerundium | accusativo | dīruō (dīruere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dīruendum | casus accusativus singularis · genus masculinum | gerundivi dīruendus |
| dīruendum | casus nominativus singularis · genus neutrum | gerundivi dīruendus |
| dīruendum | casus accusativus singularis · genus neutrum | gerundivi dīruendus |
| dīruendum | casus vocativus singularis · genus neutrum | gerundivi dīruendus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diːruˈendum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·ru·en·dum — morphologica: di-ru-end-um
Usus
[+/-]Latinitas nova
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Paginae usum dictionum indicantes
- Paginae usum dictionum Latinarum indicantes