dilatatae

Discretiva

dilatatae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīlātātae	casus genitivus singularis · genus femininum	participii dīlātātus
dīlātātae	casus dativus singularis · genus femininum	participii dīlātātus
dīlātātae	casus nominativus pluralis · genus femininum	participii dīlātātus
dīlātātae	casus vocativus pluralis · genus femininum	participii dīlātātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈtaːtae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·tae — morphologica: di-latat-ae

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• postea culinarum artes, ut clunes spectentur, ut dividantur in tergora, ut a pede uno dilatatae repositoria occupent. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Sed et reliquae quatuor, quae finetenus sunt, aliam, sed tamen parem sibimet formam paremque distinctionem habent, quia illae tam australi quam in septentrionali parte ex utroque latere praefatarum mediarum partium dilatatae, in interioribus finibus suis, qui versus praedictam quintam partem respiciunt, aliquantum constrictae sunt. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis