dilatandis
Appearance
Discretiva
dilatandis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dīlātandīs | casus dativus pluralis | gerundivi dīlātandus |
dīlātandīs | casus ablativus pluralis | gerundivi dīlātandus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diːlaːˈtandiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tan·dīs — morphologica: di-lat-and-is
Loci
[+/-]M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Cotta, qui se valde dilatandis litteris a similitudine Graecae locutionis abstraxerat sonabatque contrarium Catulo, subagreste quiddam planeque subrusticum, alia quidem quasi inculta et silvestri via ad eandem laudem pervenerat. —Brutus Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): 74 [259] — dilatandis
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatandis.