diem

Discretiva

diem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
diem	casus accusativus singularis	substantivi diēs

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdi.em/

(classice)

Syllabificatio phonetica: di·em — morphologica: diem

Loci

Vitruvius ca. -80…-15

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30/22 a.C.n.)

• Haec autem ex iis, quae supra scriptae sunt, originibus instituta esse possumus sic animadvertere, quod ad hunc diem nationibus exteris ex his rebus aedificia constituuntur, uti Gallia, Hispania, Lusitania, Aquitania scandulis robusteis aut stramentis. —De architectura Vitruvii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Sic nobis garrientibus libido mutua et animos simul et membra suscitat. Omnibus abiectis amiculis hactenus denique intecti atque nudati bacchamur in Venerem, cum quidem mihi iam fatigato de propria liberalitate Photis puerile obtulit corollarium; iamque luminibus nostris vigilia marcidis infusus sopor etiam in altum diem nos attinuit. —Metamorphoseon libri XI Apulei