Jump to content

dictata

E Victionario

dictāta

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /dikˈtaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a

Nomen substantivum

[+/-]

dictāt|a, -ōrum neut., plur.

  1. Ea, quae magistri in ludo pueris dictant addiscenda.

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom.
dictāta I
gen.
dictātōrum II
dat.
dictātīs III
acc.
dictāta IV
abl.
dictātīs VI
voc.
dictāta V

Translationes

[+/-]

Discretiva

dictata dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

dictāta

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dictāta casus nominativus singularis · genus femininum participii dictātus
dictāta casus vocativus singularis · genus femininum participii dictātus
dictāta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
dictāta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
dictāta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /dikˈtaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a

dictātā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dictātā casus ablativus singularis · genus femininum participii dictātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /dikˈtaːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·tā — morphologica: dictat-a