deridenda

Discretiva

deridenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dērīdenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dērīdenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi dērīdendus
dērīdenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi dērīdendus
dērīdenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dērīdendus
dērīdenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dērīdendus
dērīdenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dērīdendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːriːˈden.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·rī·den·da — morphologica: de-rid-end-a

dērīdendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dērīdendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi dērīdendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːriːˈden.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·rī·den·dā — morphologica: de-rid-end-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (55 a.C.n. / 699 a.u.)

• Illa vero deridenda adrogantia est, in minoribus navigiis rudem esse se confiteri, quinqueremis autem aut etiam maiores gubernare didicisse. Tu mihi cum in circulo decipiare adversari stipulatiuncula et cum obsignes tabellas clientis tui, quibus in tabellis id sit scriptum, quo ille capiatur, ego tibi ullam causam maiorem committendam putem? Citius hercule is, qui duorum scalmorum naviculam in portu everterit, in Euxino ponto Argonautarum navem gubernarit. —De oratore Ciceronis

class.  (41 p.C.n.)

• Non expedit omnia videre, omnia audire. Multae nos iniuriae transeant, ex quibus plerasque non accipit qui nescit. Non vis esse iracundus? ne fueris curiosus. Qui inquirit quid in se dictum sit, qui malignos sermones etiam si secreto habiti sunt eruit, se ipse inquietat. Quaedam interpretatio eo perducit ut videantur iniuriae; itaque alia differenda sunt, alia deridenda, alia donanda. —De ira libri III Senecae