Jump to content

dens

E Victionario
Dentes in ore.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]

dens, dentis

densAPI: /deːns ˈdentis/(classice)
API: /denz ˈdentis/(ecclesiastice)

Notatio

[+/-]
← Protindeuropaee *H₁dent-

Nomen substantivum

[+/-]

dēns, dentis masc.

  1. Ossea pars corporis quae in maxilla fertur, ad cibum masticandum adhibita.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. dēns dentēs I
gen. dentis dentium II
dat. dentī dentibus III
acc. dentem dentēs IV
abl. dente dentibus VI
voc. dēns dentēs V

Progenies

[+/-]

Translationes

[+/-]