defensura
Discretiva
|
defensura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]dēfēnsūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēfēnsūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dēfēnsūrus |
| dēfēnsūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dēfēnsūrus |
| dēfēnsūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dēfēnsūrus |
| dēfēnsūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dēfēnsūrus |
| dēfēnsūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dēfēnsūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /deːfeːnˈsuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·fēn·sū·ra — morphologica: de-fens-ur-a
dēfēnsūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēfēnsūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dēfēnsūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /deːfeːnˈsuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·fēn·sū·rā — morphologica: de-fens-ur-a