defendenda

Discretiva

defendenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

dēfendenda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dēfendenda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi dēfendendus
dēfendenda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi dēfendendus
dēfendenda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dēfendendus
dēfendenda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dēfendendus
dēfendenda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi dēfendendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːfenˈden.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·fen·den·da — morphologica: de-fend-end-a

dēfendendā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dēfendendā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi dēfendendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːfenˈden.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·fen·den·dā — morphologica: de-fend-end-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

M. Fabius Quintilianus ca. 35–100

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Defensor autem conversis omnibus his partibus poterit uti; maxime autem in voluntate defendenda commorabitur et in ea re adaugenda, quae voluntati fuerit inpedimento; et se plus, quam fecerit, facere non potuisse; et in omnibus rebus voluntatem spectari oportere; et se convinci non posse, quod absit a culpa; suo nomine communem hominum infirmitatem posse damnari. Deinde nihil esse indignius quam eum, qui culpa careat, supplicio non carere. —De inventione Ciceronis

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

• Nihil dici potest pro iuvene quod non idem sit pro noverca; ponentur tamen etiam communia, deinde ex personarum comparatione et indicii ordine et silentio repudiatae argumenta ducentur. Ne illud quidem ignorare oportet, quaedam esse quae colorem non recipiant sed tantum defendenda sint, qualis est ille dives qui statuam pauperis inimici flagellis cecidit et reus est iniuriarum: nam factum eius modestum esse nemo dixerit, fortasse ut sit tutum optinebit. —Institutio oratoria Quintiliani