dæg

Dæg

Anglica Antiqua

Appellatio

• /dæj/

Formae aliae

• dæı
• dæıg

Notatio

A lingua prisca Germanica *dagaz, a lingua prisca Indoeuropaea *aǵh- cum *d extranea.

Nomen substantivum

dæġ, dæġes masc.

1. √ dies, -es, comm. ||
2. Tempus vitae humanae.
3. ᛞ runa, quae litteram D d et diem significat.

Declinatio

	sing.	plur.
nom.	dæġ	dagas
acc.	dæġ	dagas
gen.	dæġes	daga
dat.	dæġe	dagum

Dictiones derivatae

• ǣrdæġ, blǣddæġ, dēaþdæġ, dōmdæġ, ealddæġ, ealdordæġ, earfoþdæġ, endedæġ, feorhdæġ, frēolsdæġ, fyrndæġ, gangdæġ, ġēardæġ, ġebēddæġ, ġebyrddæġ, ġefeohtdæġ, ġehealddæġ, ġelddæġ, ġemynddæġ, ġesƿıncdæġ, ġeƿındæġ, ġyrstandæġ, lǣndæġ, līfdæġ, mǣldæġ, mıddæġ, ræstdæġ, sīþdæġ, sƿyltdæġ, symbeldæġ, tīddæġ, ƿederdæġ, ƿeorcdæġ, ƿıcdæġ, ƿıldæġ, ƿındæġ, ƿınterdæġ, ƿyndæġ
• hēodæġ
• mónandæġ
• āndæġe
• daga, āndaga

Collocationes

• on dæġ — interdiu, de die
• to dæġ — hodie
• dæġ ǣr — pridie
• on ǣrran dæġ — in die priore
• ōðre dæġ — dies alius