Jump to content

cursorum

E Victionario

Discretiva

cursorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

Proprietates grammaticales1

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cursōrum casus genitivus pluralis substantivi cursor

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kurˈsoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·sō·rum — morphologica: cursor-um

Proprietates grammaticales2

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
cursōrum casus genitivus pluralis · genus masculinum participii cursus
cursōrum casus genitivus pluralis · genus neutrum participii cursus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kurˈsoːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·sō·rum — morphologica: curs-orum

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Petronius Arbiter
ca. 14-66		C. Plinius Secundus 23-79 Isidorus Hispalensis
560-636 		Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Omnes iam sic peregrinantur, ut illos Numidarum praecurrat equitatus, ut agmen cursorum antecedat; turpe est nullos esse, qui occurrentis via deiciant, aut qui honestum hominem venire magno pulvere ostendant. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.

  • Notavi etiam in porticu gregem cursorum cum magistro se exercentem. Praeterea grande armarium in angulo vidi, in cuius aedicula erant Lares argentei positi Venerisque signum marmoreum et pyxis aurea non pusilla, in quo barbam ipsius conditam esse dicebant. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]

saec. I.

  • peculiare cursus inpedimentum aliquando in eo, quam ob rem minuitur cursorum laborantibus. et per vulnus etiam exempto vivere animalia tradunt. sunt qui putent adimi simul risum homini intemperantiamque eius constare lienis magnitudine. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Gymnasium generalis est exercitiorum locus; tamen apud Athenas locus erat ubi discebatur philosophia, et sapientiae exercebatur studium. Nam γυμνάσιον Graece vocatur, quod Latine exercitium dicitur, hoc est meditatio. Sed et balnea, et loca cursorum, et athletarum gymnasia sunt, eo quod illic omnes in suae artis studio exercitentur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [5][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Iam super una lineae extremitate uno cursorum fixo, si alter ab altera lineae extremitate per singulas sese recipiat partes, efficiet ut per primorum cursorum motum lineae dividendae partes ostendantur. —Mordentius et de Mordentii circino Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 20. 123, versus 7 — cursorum
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: cursorum.
  3. ↑ 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XXIX. — cursorum
  4. ↑ 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 80, [205] — cursorum
  5. ↑ 5.0 5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XV. Caput II. [30] — cursorum
  6. ↑ 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Mordentius et de Mordentii circino. (Universitas Turicensis): [De Mordentii Salernitani circino dialogus] — cursorum
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=cursorum&oldid=214565"