curretis

Discretiva

curretis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
currētis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kurˈreːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·rē·tis — morphologica: curr-etis

Latinitas mediaevalis

saec. XII. - saec. XIII.

• Quam nisi in hac vestra via in qua ambulatis, habueritis, non proficietis, sed deficietis: curretis quidem sed in vacuum, quia non comprehendetis. —Sermones Adami Scoti (c.1140-1212). Sermo XXVIII. De quindecim gradibus charitatis, …