curreretur

Discretiva

curreretur dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
currerētur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	currō (currere)

API: /kur.reˈreːtur/

Syllabificatio phonetica: cur·re·rē·tur — morphologica: curr-eretur

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Videtur mihi oblitum esse te, quemadmodum in rhythmo dixerimus posse discerni utrum pyrrhichio an proceleumatico curreretur. —De musica Augustini ^[1]^[2]

saec. VII.

Nomen coronae hac ex causa vocatum, eo quod initio circum aras curreretur, atque ad imaginem circuitus vel chori et formatam et nominatam coronam. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber quartus. Caput II, p. 2. — curreretur
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: curreretur.
↑ ^3.0 ^3.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XIX. Caput XXX. [2] — curreretur