Jump to content

curreret

E Victionario

Discretiva

curreret dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
curreret tertia singularis imperfectum activa coniunctivus currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkur.reret/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·re·ret — morphologica: curr-eret

Loci

[+/-]
Quintus Horatius Flaccus -65/-8Albius Tibullus -54/-19P. Ovidius Naso -42…+18 Marcus Valerius Martialis 40-103 Hildegardis Bingensis
1098-1179
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • pauper Opimius argenti positi intus et auri,
qui Veientanum festis potare diebus
Campana solitus trulla vappamque profestis,
quondam lethargo grandi est oppressus, ut heres
iam circum loculos et clavis laetus ovansque
curreret. hunc medicus multum celer atque fidelis
excitat hoc pacto: mensam poni iubet atque
effundi saccos nummorum, accedere plures
ad numerandum: hominem sic erigit; addit et illud:
«ni tua custodis, avidus iam haec auferet heres.»
«men vivo?» «ut vivas igitur, vigila. hoc age.» «quid vis?»
«deficient inopem venae te, ni cibus atque
ingens accedit stomacho fultura ruenti. —Sermonum / Satyrarum libri II Q. Horatii Flacci [1][2]

class.

  • Cimmerion etiam obscuras accessit ad arces,
quis numquam candente dies apparuit ortu,
seu supra terras Phoebus seu curreret infra;
vidit ut inferno Plutonis subdita regno
magna deum proles leuibus discurreret umbris,
praeteriitque cita Sirenum litora puppi; —Elegiarum libri II Tibulli [3][2]

class.

  • Atque, ego si fatis genitus melioribus essem
et mea sincero curreret axe rota,
quo nunc nostra manus per scriptum fungitur, esset
lingua salutandi munere functa tui
gratatusque darem cum dulcibus oscula verbis
nec minus ille meus quam tuus esset honor. —Epistulae ex Ponto Ovidii Nasonis [4][2]

saec. I.

  • Delicias, Caesar, lususque iocosque leonum
Vidimus - hoc etiam praestat harena tibi -
Cum prensus blando totiens a dente rediret
Et per aperta vagus curreret ora lepus.
Unde potest avidus captae leo parcere praedae?
Sed tamen esse tuus dicitur: ergo potest. —Epigrammata M. Valerii Martialis [5][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Cum autem homo in libidine aut in lascivia est, quemadmodum non est, ursus eum fere per dimidium miliare odoratur, et ad eum curreret si posset, ursus scilicet ad mulierem et ursa ad virum, et cum illis in coitu commiscerentur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [6][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Dictas igitur cum in ipsa singularitates acceperim dignum existimavi ut sub tui nominis splendore curreret: quatenus etiam obsequium perpetuae servitutis qua tibi ex toto pectore sum addictus, hoc etiam signo percipere possis: ut et si qui fructum ex huius artis canonibus emetent, ipsum ex parte ad te, cuius secundis auspiciis est edita, referant. —Cantus Circaeus Iordani Bruni [7][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Horatius Flaccus - Sermonum libri II. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Sermo III.  Versus 147  — curreret
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: curreret.
  3. 3.0 3.1 Albius Tibullus - Lygdami elegiae (Universitas Turicensis): Liber III. Caput VII. Versus 66 — curreret
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Epistulae ex Ponto. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, 9, versus 10 — curreret
  5. 5.0 5.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber primus. XIV, versus 4 — curreret
  6. 6.0 6.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. IV. - De urso  — curreret
  7. 7.0 7.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Cantus Circaeus. (Universitas Turicensis):  — curreret