cucurrit

E Victionario

Discretiva

cucurrit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cucurrit tertia singularis perfectum activa indicativus currō (currere)
Appellatio[+/-]
API: /kuˈkur.rit/(classice)
Syllabificatio phonetica: cu·cur·rit — morphologica: cucurr-it

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3/+65
Marcus Manilius
fl. 14
Petronius Arbiter
ca. 14-66
Quintus Curtius Rufus
ca. 50
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Marcus Valerius Martialis
40-103
Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
class.class.class.class.IIIIIIXIIXIVXIX

Latinitas Romana

class.

  • Erat ei spes una in C. Antonio qui duorum fratrum aetatibus medius interiectus vitiis cum utroque certabat. Is tamquam extruderetur a senatu in Macedoniam et non contra prohiberetur proficisci, ita cucurrit. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1][2]

class. (versio II, ca. 5 p. Chr. n.)

  • Illa dies fatum miserae mihi dixit, ab illa
pessima mutati coepit amoris hiemps,
qua Venus et Iuno sumptisque decentior armis
venit in arbitrium nuda Minerva tuum.
attoniti micuere sinus, gelidusque cucurrit,
ut mihi narrasti, dura per ossa tremor. —Heroides Ovidii Nasonis [3][2]

class.

  • Parum est, quod, ut perveniret ad patrem, tot pericula maximos duces eum maxime prementia contempsit, tot oppositas difficultates, quod ad primam pugnam exiturus tiro per veteranorum corpora cucurrit, quod annos suos transiluit? —De beneficiis Senecae [4][2]

class.

  • tum Procyon veloxque Lepus; tum nobilis Argo
in caelum subducta mari, quod prima cucurrit,
emeritum magnis mundum tenet ante periclis,
servando dea facta deos. cui proximus Anguis
squamea dispositis imitatur tegmina flammis;
et Phoebo sacer ales et una gratus Iaccho
Crater et duplici Centaurus imagine fulget,
pars hominis, tergo pectus commissus equino. —Astronomicon M. Manilii [5][2]

saec. I.

  • Confusus hac denuntiatione Eumlolpus non quaesiit iracundiae causam, sed continuo limen egressus adduxit repente ostium cellae meque nihil tale expectantem inclusit, exemitque raptim clavem et ad Gitona investigandum cucurrit. —Satyricon T. Petronii Arbitri [6][2]

saec. I.

  • Polydamas procul veniens ut a Parmenione conspectus est vultu laetitiae speciem praeferente, ad conplectendum eum cucurrit mutuaque salutatione facta Polydamas epistulam a rege scriptam ei tradidit. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [7][2]

saec. I.

  • Sed alius divideret haec et circa singulos gradus moraretur; hic in sublime etiam cucurrit et ad summum non pervenit nisu, sed impetu. —Institutio oratoria Quintiliani [8][2]

saec. I.

  • Nihil est miserius neque gulosius Santra.
Rectam vocatus cum cucurrit ad cenam,
Quam tot diebus noctibusque captavit,
Ter poscit apri glandulas, quater lumbum,
Et utramque coxam leporis et duos armos,
Nec erubescit peierare de turdo
Et ostreorum rapere lividos cirros. —Epigrammata M. Valerii Martialis [9][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • sed postquam iacuit planum mare, tempora postquam
prospera vectoris fatumque valentius euro
et pelago, postquam Parcae meliora benigna
pensa manu ducunt hilares et staminis albi
lanificae, modica nec multum fortior aura
ventus adest, inopi miserabilis arte cucurrit
vestibus extentis et, quod superaverat unum,
velo prora suo. iam deficientibus austris
spes vitae cum sole redit. tum gratus Iulo
atque novercali sedes praelata Lavino
conspicitur sublimis apex, cui candida nomen
scrofa dedit, laetis Phrygibus mirabile sumen
et numquam visis triginta clara mamillis. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [10][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Sed famelicus lupus devorat te, dicens: Ovis ista secus viam erravit nec pastorem suum sequi voluit, sed post me cucurrit, quare illam deglutire volo, quia me elegit et pastorem suum deseruit. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis [11][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Quem tu michi ducum vel heroum proferes quem Milo ille non superet, qui per stadium bovem vivum gestans humeris cucurrit eundemque nude ictu manus occisum uno die solus haud gravatus integrum comedit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [12][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Absurdum igitur est, sive non existimarunt esse, sive, quum esse putarent, praetermiserunt; praesertim quum ipsi quoque interdum casu et fortuna utantur: sicut Empedocles non semper aerem in superiorem locum secerni inquit, sed quomodo contigerit: dicit enim in Cosmopoeia, Saepe alias aliter, sed tum sic forte cucurrit. —Aristotelis Physica Bussemakeri [13][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica secunda. V [10] — cucurrit
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 Vicicitatio: cucurrit.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Heroides. (Bibliotheca Augustana): 5, versus 37 — cucurrit
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. 33, versus 1 — cucurrit
  5. 5.0 5.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, versus 413 — cucurrit
  6. 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. XCIV. — cucurrit
  7. 7.0 7.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VII. Capitulum II, [24] — cucurrit
  8. 8.0 8.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber nonus, IV. [18] — cucurrit
  9. 9.0 9.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber septimus. XX, versus 2 — cucurrit
  10. 10.0 10.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XII, versus 67 — cucurrit
  11. 11.0 11.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Visio tertia — cucurrit
  12. 12.0 12.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 29: [De palestris] — cucurrit
  13. 13.0 13.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber II, capitulum IV, [5] — cucurrit