cucurrisset

Discretiva

cucurrisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cucurrisset	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	currō (currere)

Appellatio

API: /kukurˈrisset/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cu·cur·ris·set — morphologica: cucurr-isset

Usus

Latinitas nova

saec. XXI.

• Cumque illuxisset mane, venit Ionathas in agrum iuxta placitum David, et puer parvulus cum eo. Et ait ad puerum suum: Vade, et affer mihi sagittas quas ego iacio. Cumque puer cucurrisset, iecit aliam sagittam trans puerum. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Primus Regum. Caput 20, [36].