creditor

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: credi-tor

Notatio[+/-]

← Latine: crēdō

Nomen substantivum[+/-]

crēdi|tor, -tōris masc.

  1. Qui aliquid alteri credit, quod proinde sibi debetur.

Declinatio[+/-]

m. sing. plur.
nom. crēditor crēditōrēs I
gen. crēditōris crēditōrum II
dat. crēditōrī crēditōribus III
acc. crēditōrem crēditōrēs IV
abl. crēditōre crēditōribus VI
voc. crēditor crēditōrēs V

Dictiones collatae[+/-]

Antonyma · contraria

Translationes[+/-]

Discretiva

creditor dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
crēditor secunda singularis futurum passiva imperativus crēdō
crēditor tertia singularis futurum passiva imperativus crēdō

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈkreːditor/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tor — morphologica: cred-itor
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=creditor&oldid=208879"