Jump to content

credita

E Victionario

Discretiva

credita dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

crēdita

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
crēdita casus nominativus singularis · genus femininum participii crēditus
crēdita casus vocativus singularis · genus femininum participii crēditus
crēdita casus nominativus pluralis · genus neutrum participii crēditus
crēdita casus accusativus pluralis · genus neutrum participii crēditus
crēdita casus vocativus pluralis · genus neutrum participii crēditus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkreːdita/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·ta — morphologica: credit-a

crēditā

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
crēditā casus ablativus singularis · genus femininum participii crēditus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkreːditaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: crē·di·tā — morphologica: credit-a