cornu

Latine

Capro duo cornua sunt

Unicornis est equus mythicus, cui cornu unum

Appellatio

cornū

API: /ˈkor.nuː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cor·nū — morphologica: corn-u

Notatio

Vide s.v. radice corn.

Nomen substantivum

corn|ū, -ūs neut.

1. Durum, proiectum et saepe acutum membrum, ex capite animalium, ut ruminantium.
2. Acies militaris.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	cornū	cornua	I
gen.	cornūs	cornuum	II
dat.	cornū	cornibus	III
acc.	cornū	cornua	IV
abl.	cornū	cornibus	VI
voc.	cornū	cornua	V

Translationes

Durum membrum ex capite animalium	dilatare ▼

Durum membrum ex capite animalium	collabi ▲

Anglice: horn (en) Bohemice: roh (cs) m Francogallice: corne (fr) f Germanice: Horn (de) n Graeca Antiqua: κέρας (grc) n ‎(kéras) Hispanice: cuerno (es) m Islandice: horn (is) n Italice: corno (it) m Lusitane: corno (pt) m, chifre (pt) m Kazachice: мүйіз (kk) ‎(müyiz) Kyrgesse: мүйүз (ky) ‎(müyüz) Polonice: róg (pl) m Ruthenice: рог (ru) m ‎(rog) Turcice: boynuz (tr)

Acies militaris	dilatare ▼

Acies militaris	collabi ▲

Germanice: Schlachtordnung (de) f, Truppenflügel (de) m Hispanice: ala de un ejército (es) m