Jump to content

contraham

E Victionario

Discretiva

contraham dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contraham prima singularis praesens activa coniunctivus contrahō (contrahere)
contraham prima singularis futurum activa indicativus contrahō (contrahere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkon.tra.ham/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·tra·ham — morphologica: con-trah-am

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 M. Fabius Quintilianus ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quare autem unum sit bonum, quod honestum, dicam, quoniam parum me exsecutum priore epistula iudicas magisque hanc rem tibi laudatam quam probatam putas, et in artum, quae dicta sunt, contraham. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.

  • Ergo, ut breviter contraham summam, ducuntur argumenta a personis, causis, locis, tempore (cuius tres partes diximus, praecedens, coniunctum, insequens), facultatibus (quibus instrumentum subiecimus), modo (id est, ut quidque sit factum), finitione, genere, specie, differentibus, propriis, remotione, divisione, initio, incrementis, summa, similibus, dissimilibus, pugnantibus, consequentibus, efficientibus, effectis, eventis, comparatione, quae in plures diducitur species. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 9. 76, versus 7 — contraham
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: contraham.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quintus, X. [94] — contraham