Discretiva
|
continueris dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| continueris
|
secunda singularis
|
perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
contineō (continēre)
|
| continueris
|
secunda singularis
|
futurum exactum
|
activa
|
indicativus
|
contineō (continēre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: con·ti·nu·e·ris — morphologica: continu-eris
|
|
M. Tullius Cicero
-106…-43
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- dic mihi, placetne tibi primum edere iniussu meo? hoc ne Hermodorus quidem faciebat, is qui Platonis libros solitus est divulgare, ex quo ‘λóγοισιν ‘Ερμóδωρος.’ quid? illud rectumne existimas quoiquam ante quam Bruto, cui te auctore προσφωνῶ? scripsit enim Balbus ad me se a te quintum ‘de finibus’ librum descripsisse; in quo non sane multa mutavi sed tamen quaedam. tu autem commode feceris si reliquos continueris, ne et ἀδιóρϑωτα habeat Balbus et ἕωλα Brutus. sed haec hactenus, ne videar περì μικρὰ σπουδάζειν. etsi nunc quidem maxima mihi sunt haec; quid est enim aliud? —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
Fontes
