continerent

E Victionario

Discretiva

continerent dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
continērent tertia pluralis imperfectum activa coniunctivus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kon.tiˈneːrent/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nē·rent — morphologica: con-tin-erent

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Ac ne sustineri quidem caput posset, nisi utrimque recti valentesque nervi collum continerent, quos τένοντας Graeci appellant; siquidem horum inter omnes flexus alter semper intentus ultra prolabi superiora non patitur. Iamque vertebra tertia tubercula, quae inferiori inserantur, exigit: ceterae processibus deorsum spectantibus in inferiores insinuantur, ac per sinus, quos utrimque habent, superiores accipiunt, multisque nervis et multa cartilagine continentur. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Rex cum adfirmasset nihil opus esse iis, qui semet continerent, sicut praeceptum erat, sine motu praebuit corpus. Igitur patefacto latius vulnere et spiculo evolso ingens vis sanguinis manare coepit linquique animo rex et caligine oculis offusa velut moribundus extendi. Cumque profluvium medicamentis frustra inhiberent, clamor simul atque ploratus amicorum oritur regem expirasse credentium. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 105-110 p.C.n.)

  • naves pari inter se spatio, validis utrimque trabibus conexae, adversum in flumen dirigebantur, iactis super ancoris quae firmitatem pontis continerent, sed ancorarum funes non extenti fluitabant, ut augescente flumine inoffensus ordo navium attolleretur. claudebat pontem imposita turris et in extremam navem educta, unde tormentis ac machinis hostes propulsarentur. Othoniani in ripa turrim struxerant saxaque et faces iaculabantur. —Historiae P. Cornelii Taciti [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, I. De positu et figura ossium totius humani corporis. [13] — continerent
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: continerent.
  3. 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber IX. Capitulum V, [28] — continerent
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Historiarum libri XIV. (The Latin Library): Liber II.  [34] — continerent