continento

E Victionario

Discretiva

continento dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
continentō tertia pluralis futurum activa imperativus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kon.tiˈnen.toː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·nen·tō — morphologica: con-tin-ento

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (52-51 a.C.n.)

  • Imperia potestates legationes, cum senatus creverit populusve jusserit, ex urbe exeunto, duella iusta iuste gerunto, sociis parcunto, se et suos continento, populi sui gloriam augento, domum cum laude redeunto. —De legibus Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De legibus libri tres. (The Latin Library): Liber tertius. III. [9] — continento
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: continento.