continebitur

Discretiva

continebitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
continēbitur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kon.tiˈneːbi.tur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: con·ti·nē·bi·tur — morphologica: con-tin-ebitur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Romam redit: triumphum ab senatu postulat. Hic et in deprecatione nihil ad nos attinet rationibus et infirmationibus rationum subponendis ad iudicationem pervenire, propterea quod, nisi alia quoque incidet constitutio aut pars constitutionis, simplex erit iudicatio et in quaestione ipsa continebitur: in deprecatione, huiusmodi: oporteatne poena affici? In hac, huiusmodi: oporteatne dari praemium? —De inventione Ciceronis

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• Cum vero iam ductus sequi coeperit, non inutile erit eos tabellae quam optime insculpi, ut per illos velut sulcos ducatur stilus. Nam neque errabit quemadmodum in ceris (continebitur enim utrimque marginibus neque extra praescriptum egredi poterit) et celerius ac saepius sequendo certa vestigia firmabit articulos neque egebit adiutorio manum suam manu super imposita regentis. —Institutio oratoria Quintiliani