Jump to content

contineat

E Victionario

Discretiva

contineat dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
contineat tertia singularis praesens activa coniunctivus contineō (continēre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /konˈti.ne.at/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·ti·ne·at — morphologica: con-tin-eat

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Phaedrus
ca. -10…+60
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Sextus Iulius Frontinus
ca. 40–103
class.class.class.IIII

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Cumque plurimas et maximas commoditates amicitia contineat, tum illa nimirum praestat omnibus, quod bonam spem praelucet in posterum nec debilitari animos aut cadere patitur. Verum enim amicum qui intuetur, tamquam exemplar aliquod intuetur sui. Quocirca et absentes adsunt et egentes abundant et imbecilli valent et, quod difficilius dictu est, mortui vivunt; tantus eos honos, memoria, desiderium prosequitur amicorum. —Laelius sive de amicitia Ciceronis [1][2]

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Etenim qui reliquas naturas omnes earumque semina contineat, qui potest ipse non natura administrari; ut, si qui dentes et pubertatem natura dicat existere, ipsum autem hominem cui ea existant non constare natura, non intellegat ea quae ecferant aliquid ex sese perfectiores habere naturas quam ea quae ex his efferantur. —De natura deorum Ciceronis [3]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Si nihilo minus horror perruperit, multo oleo calefacto inter ipsa vestimenta perfundatur, cui aeque ex calfacientibus aliquid sit adiectum; adhibeaturque frictio, quantam is sustinere poterit, maximeque in manibus et cruribus; et spiritum ipse contineat. Neque desistendum est, etiamsi horret: saepe enim pertinacia iuvantis malum corporis vincit. —De Medicina Celsi [4][2]

class.

  • Nulla terra tam longe remota est quae non emittere aliquod suum malum possit: unde scio an nunc aliquis magnae gentis in abdito dominus, fortunae indulgentia tumens, non contineat intra terminos arma, an paret classes ignota moliens? Unde scio hic mihi an ille ventus bellum invehat? Magna pars erat pacis humanae maria praecludi. —Naturales quaestiones Senecae [5][2]

saec. I.  (ca. 45 p.C.n.)

  • Quot res contineat hoc argumentum utiles,
Non explicabit alius quam qui repperit.
Significat primo saepe quos ipse alueris,
Tibi inveniri maxime contrarios;
Secundum ostendit scelera non ira deum,
Fatorum dicto sed puniri tempore;
Novissime interdicit, ne cum malefico
Usum bonus consociet ullius rei. —Fabulae Phaedri [6][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Peloponnesus, Apia antea appellata et Pelasgia, paeninsula haut ulli terrae nobilitate postferenda, inter duo maria Aegaeum et Ionium, platani folio similis propter angulosos recessus, circuitu DLXIII p. colligit auctore Isidoro; eadem per sinus paene tantundem adicit. angustiae, unde procedit, Isthmos appellatur. in eo loco inrumpentia e diverso quae dicta sunt maria a septentrione et exortu eius omnem ibi latitudinem vorant, donec contrario incursu tantorum aequorum V milium passuum intervallo exesis utrimque lateribus angusta cervice Peloponnesum contineat Hellas. —Naturalis historia Plinii [7][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Quamquam invenio apud Platonem obstare memoriae usum litterarum, videlicet quoniam illa quae scriptis reposuimus velut custodire desinimus et ipsa securitate dimittimus. Nec dubium est quin plurimum in hac parte valeat mentis intentio et velut acies luminum a prospectu rerum quas intuetur non aversa; unde accidit ut quae per plures dies scribimus ediscenda sint, cogitatio se ipsa contineat. —Institutio oratoria Quintiliani [8]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Procuratorem autem primus Ti. Claudius videtur admovisse, postquam Anionem Novum et Claudiam induxit. Quid contineat epistula, vilicis quoque fieri notum debet, ne quando neglegentiam aut fraudem suam ignorantiae colore defendant. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [9][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): VII. [23] — contineat
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: contineat.
  3. Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. XXXIII. [86] — contineat
  4. 4.0 4.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XII. Curatio horroris in febribus. [5] — contineat
  5. 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 5. 18, versus 12 — contineat
  6. 6.0 6.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, XI. Fur et lucerna. Versus 14 — contineat
  7. 7.0 7.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus, cap. IV., [9] — contineat
  8. Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, II. [10] — contineat
  9. 9.0 9.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Lacus Curtius): Liber 2. Cap. 105 — contineat