conferenda
Appearance
Discretiva
conferenda dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]cōnferenda
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnferenda | casus nominativus singularis · genus femininum | gerundivi cōnferendus |
cōnferenda | casus vocativus singularis · genus femininum | gerundivi cōnferendus |
cōnferenda | casus nominativus pluralis · genus neutrum | gerundivi cōnferendus |
cōnferenda | casus accusativus pluralis · genus neutrum | gerundivi cōnferendus |
cōnferenda | casus vocativus pluralis · genus neutrum | gerundivi cōnferendus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /koːnfeˈrenda/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fe·ren·da — morphologica: con-fer-end-a
cōnferendā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cōnferendā | casus ablativus singularis · genus femininum | gerundivi cōnferendus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /koːnfeˈrendaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fe·ren·dā — morphologica: con-fer-end-a
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- plena praeterea vita est his vaticiniis, sed non conferenda, cum saepius falsa sint, sicut ingenti exemplo docebimus. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 53, [178] — conferenda
- ↑ Vicicitatio: conferenda.