commutatura
Discretiva
|
commutatura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]commūtātūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| commūtātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii commūtātūrus |
| commūtātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii commūtātūrus |
| commūtātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii commūtātūrus |
| commūtātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii commūtātūrus |
| commūtātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii commūtātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kommuːtaːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tū·ra — morphologica: com-mutat-ur-a
commūtātūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| commūtātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii commūtātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /kommuːtaːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: com·mū·tā·tū·rā — morphologica: com-mutat-ur-a