communicatura

E Victionario

Discretiva

communicatura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

commūnicātūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commūnicātūra casus nominativus singularis · genus femininum participii commūnicātūrus
commūnicātūra casus vocativus singularis · genus femininum participii commūnicātūrus
commūnicātūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii commūnicātūrus
commūnicātūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii commūnicātūrus
commūnicātūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii commūnicātūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kom.muːni.kaːˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·tū·ra — morphologica: com-municat-ur-a

commūnicātūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
commūnicātūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii commūnicātūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kom.muːni.kaːˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: com·mū·ni·cā·tū·rā — morphologica: com-municat-ur-a