Jump to content

bun (ro)

E Victionario
Solum bun Dacoromane
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. bun.

Dacoromane

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /bun/
Syllabificatio phonetica: bun — morphologica: bun

Notatio

[+/-]
← Latine: bonus.

Nomen substantivum

[+/-]

bun neut. (plur. bunuri)

  1. Bonum || id quod est honestum, utile, iucundum.

Declinatio

[+/-]
N24 inarticulat. articulat.
n. sing. plur. sing. plur.
nom.
acc. 		bun bunuri bunul bunurile
gen.
dat. 		bun bunuri bunului bunurilor

Nomen adiectivum

[+/-]

bun, ~ă ( plur. ~i, ~e )

  1. Bonus (-a, -um) || non solum dicitur de hominibus, sed etiam de omnibus rebus, quae absoluta sunt, perfecta, convenientia naturae, et quae gratiam, voluptatem, utilitatem, commoditatem aliquam habent.

Declinatio

[+/-]
A1 inarticulatum articulatum
Genus masculinum femininum masculinum femininum
Num. sing. plur. sing. plur. sing. plur. sing. plur.
nom.
acc. 		bun buni bună bune bunul bunii buna bunele
gen.
dat. 		bun buni bune bune bunului bunilor bunei bunelor

Dictiones collatae

[+/-]
Antonyma · contraria
Composita

Dictiones derivatae

[+/-]
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=bun_(ro)&oldid=193770"