Jump to content

bonum

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈbonum/(classice)
Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um

Notatio

[+/-]
← Latine: bonus

Nomen substantivum

[+/-]

bon|um, -ī neut. [1][2][3][4][5]

  1. Id quod est honestum.[1]
  2. Id quod est utile.[1]
  3. Id quod est jucundum.[1]
  4. Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens.[1]
  5. (Saepe plur.) res bonae.[2][3]

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom. bonum bona I
gen. bonī bonōrum II
dat. bonō bonīs III
acc. bonum bona IV
abl. bonō bonīs VI
voc. bonum bona V

Translationes

[+/-]
Id quod est honestumdilatare ▼
Id quod est honestumcollabi ▲
Id quod est utiledilatare ▼
Id quod est utilecollabi ▲
Id quod est iucundumdilatare ▼
Id quod est iucundumcollabi ▲
Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiensdilatare ▼
Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentienscollabi ▲
Res bonaedilatare ▼
Res bonaecollabi ▲

Discretiva

bonum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
bonum casus accusativus singularis · genus masculinum adiectivi bonus
bonum casus nominativus singularis · genus neutrum adiectivi bonus
bonum casus accusativus singularis · genus neutrum adiectivi bonus
bonum casus vocativus singularis · genus neutrum adiectivi bonus
bonum casus accusativus singularis substantivi bonus
bonum casus accusativus singularis substantivi bonum
bonum casus vocativus singularis substantivi bonum

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈbonum/(classice)
Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um

Fontes

  1. 1 2 3 4 5 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 460 — “BŎNUS, a, um, adject. — Bonum, i, n. 2.”
  2. 1 2 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 352 — “bŏnus, a, um, adj.”
  3. 1 2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — bonus, a, um, II) subst., bonum, ī, n. (tom. 1, p. 852)
  4. ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — bonum
  5. ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — bonum
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=bonum&oldid=203921"