bonum

Latine

Appellatio

API: /ˈbonum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um

Notatio

← Latine: bonus

Nomen substantivum

bon|um, -ī neut.

1. Id quod est honestum.
2. Id quod est utile.
3. Id quod est jucundum.
4. Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens.
5. (Saepe plur.) res bonae.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	bonum	bona	I
gen.	bonī	bonōrum	II
dat.	bonō	bonīs	III
acc.	bonum	bona	IV
abl.	bonō	bonīs	VI
voc.	bonum	bona	V

Translationes

Id quod est honestum	dilatare ▼

Id quod est honestum	collabi ▲

Anglice: the morally good (en) Germanice: das moralisch Gute (de) n, Redlichkeit (de) f, Tugend (de) f

Id quod est utile	dilatare ▼

Id quod est utile	collabi ▲

Anglice: benefit (en) Germanice: Nutzen (de) m, Vorteil (de) f

Id quod est iucundum	dilatare ▼

Id quod est iucundum	collabi ▲

Anglice: welfare (en) Germanice: Glück (de) n, Wohl (de) n

Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens	dilatare ▼

Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens	collabi ▲

Anglice: natural ability (en), talent (en) Germanice: Gut (de) n, Talent (de) n

Res bonae	dilatare ▼

Res bonae	collabi ▲

Anglice: fortune (en), richness (en), wealth (en) Germanice: Güter (de) n, pl, Reichtum (de) m, Vermögen (de) n

Discretiva

bonum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
bonum	casus accusativus singularis · genus masculinum	adiectivi bonus
bonum	casus nominativus singularis · genus neutrum	adiectivi bonus
bonum	casus accusativus singularis · genus neutrum	adiectivi bonus
bonum	casus vocativus singularis · genus neutrum	adiectivi bonus
bonum	casus accusativus singularis	substantivi bonus
bonum	casus accusativus singularis	substantivi bonum
bonum	casus vocativus singularis	substantivi bonum

Appellatio

API: /ˈbonum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um