bonum
Jump to navigation
Jump to search
Latine[+/-]
Appellatio[+/-]
API: /ˈbonum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um
Notatio[+/-]
Nomen substantivum[+/-]
bon|um, -ī neut. [1][2][3][4][5]
- Id quod est honestum.[1]
- Id quod est utile.[1]
- Id quod est jucundum.[1]
- Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens.[1]
- (Saepe plur.) res bonae.[2][3]
Declinatio[+/-]
| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | bonum | bona | I |
| gen. | bonī | bonōrum | II |
| dat. | bonō | bonīs | III |
| acc. | bonum | bona | IV |
| abl. | bonō | bonīs | VI |
| voc. | bonum | bona | V |
Translationes[+/-]
| Id quod est honestum | dilatare ▼ |
|---|
| Id quod est honestum | collabi ▲ |
|---|
|
| Id quod est utile | dilatare ▼ |
|---|
| Id quod est utile | collabi ▲ |
|---|
| Id quod est iucundum | dilatare ▼ |
|---|
| Id quod est iucundum | collabi ▲ |
|---|
| Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens | dilatare ▼ |
|---|
| Id quod est perfectum in suo genere et naturae consentiens | collabi ▲ |
|---|
| Res bonae | dilatare ▼ |
|---|
| Res bonae | collabi ▲ |
|---|
Discretiva
|
bonum dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| bonum | casus accusativus singularis · genus masculinum | adiectivi bonus |
| bonum | casus nominativus singularis · genus neutrum | adiectivi bonus |
| bonum | casus accusativus singularis · genus neutrum | adiectivi bonus |
| bonum | casus vocativus singularis · genus neutrum | adiectivi bonus |
| bonum | casus accusativus singularis | substantivi bonus |
| bonum | casus accusativus singularis | substantivi bonum |
| bonum | casus vocativus singularis | substantivi bonum |
Appellatio[+/-]
API: /ˈbonum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bo·num — morphologica: bon-um
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 460 — “BŎNUS, a, um, adject. — Bonum, i, n. 2.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 352 — “bŏnus, a, um, adj.”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — bonus, a, um, II) subst., bonum, ī, n. (tom. 1, p. 852)
- ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — bonum
- ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — bonum
