biberentur

Discretiva

biberentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
biberentur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	bibō (bibere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /bibeˈrentur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·be·ren·tur — morphologica: bib-erentur

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• et Hercules coactus usus eorum videri potest, nisi si quis naturae opus esse credit aromatiten et ex unguentis vina conposita aut ut biberentur genuisse eam frutices. —Naturalis historia Plinii