bibentibus
Appearance
Discretiva
bibentibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
bibentibus | casus dativus pluralis | participii bibēns |
bibentibus | casus ablativus pluralis | participii bibēns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /biˈbentibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bi·ben·ti·bus — morphologica: bib-ent-ibus
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- quam ob rem in amnes mersos insidiari bibentibus coortosque inligata manu in aurem morsum defigere, quoniam is tantum locus defendi non possit manu. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 12, [34] — bibentibus
- ↑ Vicicitatio: bibentibus.