Jump to content

bibendum

E Victionario

Discretiva

bibendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
bibendum
activa gerundium­ accusativo bibō (bibere)
Forma Modus flexurae originis
bibendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi bibendus
bibendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi bibendus
bibendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi bibendus
bibendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi bibendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /biˈbendum/(classice)
Syllabificatio phonetica: bi·ben·dum — morphologica: bib-end-um

Loci

[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • Quod ita praecipio, ut tamen fatear, ne ex hac quidem causa sudanti adhuc frigidum bibendum esse. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • quanto tamen in potu ingeniosior fuerit, apparebit ad bibendum generibus centum octoginta quinque, si species vero aestimentur, paene duplici numero excogitatis tantoque paucioribus olei, de quo sequenti volumine dicemus. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, III. [[7] ] — bibendum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: bibendum.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quartus decimus, cap. 29, [150] — bibendum