bibendo

Discretiva

bibendo dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

bibendō

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
bibendō	—	—	activa	gerundium­	dativo	bibō (bibere)
bibendō	—	—	activa	gerundium­	ablativo	bibō (bibere)

Forma	Modus flexurae	originis
bibendō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi bibendus
bibendō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi bibendus
bibendō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi bibendus
bibendō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi bibendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /biˈbendoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·ben·dō — morphologica: bib-end-o

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ille enim cum summa diligentia non medici tantummodo, sed etiam regis custodiretur, tamen malagmata sua devorando bibendoque suam urinam in exitium se praecipitavit. —De Medicina Celsi

saec. I.

• terram attingere ore triduo proximo quam sit genitus negant posse. quo quis acrior, in bibendo nares mergit. —Naturalis historia Plinii