Jump to content

bibenda

E Victionario

Discretiva

bibenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

bibenda

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
bibenda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi bibendus
bibenda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi bibendus
bibenda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi bibendus
bibenda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi bibendus
bibenda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi bibendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /biˈbenda/(classice)
Syllabificatio phonetica: bi·ben·da — morphologica: bib-end-a

bibendā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
bibendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi bibendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /biˈbendaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: bi·ben·dā — morphologica: bib-end-a

Loci

[+/-]
Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

class.

  • proximeque abstinentiam sumendus est cibus exiguus, bibenda aqua, postero die etiam vinum, deinde invicem alternis diebus modo aqua modo vinum, donec omnis [causae] metus finiatur. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • multi vomituris acetabula eius et folia lauri decem trita in aqua bibenda inter cenam suadent. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, II. [[5] ] — bibenda
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: bibenda.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 73, [193] — bibenda