bibantur
Appearance
Discretiva
bibantur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
bibantur | tertia pluralis | praesens | passiva | coniunctivus | bibō (bibere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /biˈbantur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bi·ban·tur — morphologica: bib-antur
Loci
[+/-]C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- nam de venere stimulanda diximus – tria folia silvestris erucae sinistra manu decerpta et trita in aqua mulsa si bibantur. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 49, [126] — bibantur
- ↑ Vicicitatio: bibantur.