Jump to content

bibantur

E Victionario

Discretiva

bibantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
bibantur tertia pluralis praesens passiva coniunctivus bibō (bibere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /biˈbantur/(classice)
Syllabificatio phonetica: bi·ban·tur — morphologica: bib-antur

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • nam de venere stimulanda diximus – tria folia silvestris erucae sinistra manu decerpta et trita in aqua mulsa si bibantur. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 49, [126] — bibantur
  2. Vicicitatio: bibantur.